Anasayfa
5 yaşlarındaki çocuk yere düşmüş dizleri kanamış. Canı çok acıyor belli. Bağıra bağıra ağlıyor. Annesi geliyor koşa koşa. Oğlunun dizlerinin durumunu görünce onun da içi yanıyor. Bastırıyor oğlunu göğsüne.
“Ah canım yavrum benim” diyor. “Yapma ama erkekler ağlamaz ki” diyor...
Çocuk şaşkın şaşkın bakıyor yüzüne...
Başka bir sahne...
8 yaşındaki çocuk sünnet olmak üzere. Çevresi kalabalık. Önceden söylemişler zaten “ucundan azıcık kesecekler canın biraz yanacak ama o kadar”. O yüzden biraz hazırlıklıacıya ne kadar hazırlıklı olunursa işte...
Çocuğun canı acıyor hem de çok yüzü kırmızıya kesmiş. Gözlerinden yaşlar geliyor.
Aile dostları kirvesi olmuş çocuğa cesaret veriyor sözde... “Hadi aslan oğlum benim çok az kaldı. Oğlum ağlıyor musun sen? Erkekler ağlamaz aslanım. Hadi bitti gitti!”
Çok tanıdık geldi değil mi? Peki şimdiki örnek?
Genç bir kadın kafede arkadaşlarıyla konuşuyor. Yeni terk ettiği eski sevgilisinden bahsediyor. “Ah” diyor “Görmeliydiniz o sert adam gitti yerine böğüre böğüre ağlayan bir çocuk geldi. Artık sevmiyorum diyorum anlamıyor. Tuttu elimi bırakmıyor. Neredeyse 1 saat durmadan ağladı. Hani nerde kaldı onun sertliği erkekliği? Gözümden daha da düştü gerçekten...”
*****
Şimdi düşünün bakalım bu erkeklere yapılan nedir? Çocukluklarından itibaren bir “erkekler ağlamaz” varsayımı aslında “Ağlama erkeksin!” emriyle büyüyor erkekler. Sanki ağlayınca yeterince erkek olmuyorlar. Ya da gözyaşlarıyla birlikte erkeklikleri de yavaş yavaş akıp gidiyor gözlerinden... Sert çakı gibi olmaları bekleniyor da bütün duygularını tam anlamıyla yaşamalarına izin verilmiyor. Bağır çağır kır dök ama ağlama fazlaca da gülme. Deyimlerimiz bile var bunun üzerine “karı gibi ağlama karı gibi gülme” diye. Bu deyimler bir taraftan erkeğin ağlamaya ve kahkahalarla gülmeye hakkı olmadığını söylüyor diğer taraftan da bu ağlama ve fazlaca gülmenin kadın milletine ait olduğunu erkeklerin ise kadınlardan farklı –hatta üstün- oldukları için bu eylemleri onlar gibi yapamayacaklarını söylüyor.
Daha önce yazmıştım insan dişi ya da erkek olarak doğuyor ama kadınlık ve erkeklik sürekli yeniden öğreniliyor ve her yerde de kadınlık ve erkeklik durumları farklı diye. Ancak bu erkeklerin sert güçlü duygularını gizleyen akıllı adam kalıbı birçok farklı ülke ve toplum için geçerli bir kalıp olarak duruyor önümüzde. Kadınlar ve erkekler kadın ve erkek olmadan önce insandır. Gülmeye ağlamaya düşünmeye düşündüklerini dile getirmeye haklarını savunmaya yeri gelince sinirlenmeye bağırıp çağırmaya hakları vardır. Bunlar insan olmanın gerekleridir. İnsan duygularını ne kadar rahat dışa vurursa o kadar sağlıklı olur iç dünyası. Kendinizi düşünün katıla katıla güldükten ya da doya doya ağladıktan sonra rahatlamıyor musunuz çok daha iyi hissetmiyor musunuz kendinizi?
Ne olur siz de ağlama hakkını erkeklerden esirgemeyin. Babanızdan kardeşinizdenoğlunuzdan sevgilinizden eşinizden arkadaşınızdan... Neden bağıra bağıra ağlayamasın erkekler? Neden gözyaşlarını içlerine akıtsınlar? Neden utansınlar gözyaşlarından?
Eğer siz de “karı gibi ağlamak karı gibi gülmek” deyimlerini kullanıyorsanız önce bir dil temizliğine girişin. Bu ön kalıplardan ancak dilinizi arındırdığınızda aklınızı da arındırabilirsiniz. Sonra erkekleri “aslan gibi” “karı gibi” değil de önce insan olarak görün ve ona göre davranın. İşte o zaman hem biz hem de erkekler daha sağlıklı bireyler haline geliriz.
Şule Tomkinson
“Ah canım yavrum benim” diyor. “Yapma ama erkekler ağlamaz ki” diyor...
Çocuk şaşkın şaşkın bakıyor yüzüne...
Başka bir sahne...
8 yaşındaki çocuk sünnet olmak üzere. Çevresi kalabalık. Önceden söylemişler zaten “ucundan azıcık kesecekler canın biraz yanacak ama o kadar”. O yüzden biraz hazırlıklıacıya ne kadar hazırlıklı olunursa işte...
Çocuğun canı acıyor hem de çok yüzü kırmızıya kesmiş. Gözlerinden yaşlar geliyor.
Aile dostları kirvesi olmuş çocuğa cesaret veriyor sözde... “Hadi aslan oğlum benim çok az kaldı. Oğlum ağlıyor musun sen? Erkekler ağlamaz aslanım. Hadi bitti gitti!”
Çok tanıdık geldi değil mi? Peki şimdiki örnek?
Genç bir kadın kafede arkadaşlarıyla konuşuyor. Yeni terk ettiği eski sevgilisinden bahsediyor. “Ah” diyor “Görmeliydiniz o sert adam gitti yerine böğüre böğüre ağlayan bir çocuk geldi. Artık sevmiyorum diyorum anlamıyor. Tuttu elimi bırakmıyor. Neredeyse 1 saat durmadan ağladı. Hani nerde kaldı onun sertliği erkekliği? Gözümden daha da düştü gerçekten...”
*****
Şimdi düşünün bakalım bu erkeklere yapılan nedir? Çocukluklarından itibaren bir “erkekler ağlamaz” varsayımı aslında “Ağlama erkeksin!” emriyle büyüyor erkekler. Sanki ağlayınca yeterince erkek olmuyorlar. Ya da gözyaşlarıyla birlikte erkeklikleri de yavaş yavaş akıp gidiyor gözlerinden... Sert çakı gibi olmaları bekleniyor da bütün duygularını tam anlamıyla yaşamalarına izin verilmiyor. Bağır çağır kır dök ama ağlama fazlaca da gülme. Deyimlerimiz bile var bunun üzerine “karı gibi ağlama karı gibi gülme” diye. Bu deyimler bir taraftan erkeğin ağlamaya ve kahkahalarla gülmeye hakkı olmadığını söylüyor diğer taraftan da bu ağlama ve fazlaca gülmenin kadın milletine ait olduğunu erkeklerin ise kadınlardan farklı –hatta üstün- oldukları için bu eylemleri onlar gibi yapamayacaklarını söylüyor.
Daha önce yazmıştım insan dişi ya da erkek olarak doğuyor ama kadınlık ve erkeklik sürekli yeniden öğreniliyor ve her yerde de kadınlık ve erkeklik durumları farklı diye. Ancak bu erkeklerin sert güçlü duygularını gizleyen akıllı adam kalıbı birçok farklı ülke ve toplum için geçerli bir kalıp olarak duruyor önümüzde. Kadınlar ve erkekler kadın ve erkek olmadan önce insandır. Gülmeye ağlamaya düşünmeye düşündüklerini dile getirmeye haklarını savunmaya yeri gelince sinirlenmeye bağırıp çağırmaya hakları vardır. Bunlar insan olmanın gerekleridir. İnsan duygularını ne kadar rahat dışa vurursa o kadar sağlıklı olur iç dünyası. Kendinizi düşünün katıla katıla güldükten ya da doya doya ağladıktan sonra rahatlamıyor musunuz çok daha iyi hissetmiyor musunuz kendinizi?
Ne olur siz de ağlama hakkını erkeklerden esirgemeyin. Babanızdan kardeşinizdenoğlunuzdan sevgilinizden eşinizden arkadaşınızdan... Neden bağıra bağıra ağlayamasın erkekler? Neden gözyaşlarını içlerine akıtsınlar? Neden utansınlar gözyaşlarından?
Eğer siz de “karı gibi ağlamak karı gibi gülmek” deyimlerini kullanıyorsanız önce bir dil temizliğine girişin. Bu ön kalıplardan ancak dilinizi arındırdığınızda aklınızı da arındırabilirsiniz. Sonra erkekleri “aslan gibi” “karı gibi” değil de önce insan olarak görün ve ona göre davranın. İşte o zaman hem biz hem de erkekler daha sağlıklı bireyler haline geliriz.
Şule Tomkinson
