kadıköy beşiktaş vapuru

.
>Günün birinde Istanbul'da
sarisinin biri hayattan o kadar bezmis

> >ki kendini bogazin soguk sularina birakarak hayatina son
vermeye karar

> >vermis. Bogaziçi köprüsünden geçerken arabasini durdurmus, bari
yerlere

> >çikmis ve titreyerek az sonra kendisini bu çekilmez hayattan
kurtaracak

> >olan sulara baka baka aglarken yanina genç ve yakisikli bir genç

> >gelmis.Genç ona acimis ve sarisinin ellerini tutup "Bak, yasaman
için çok

> >neden var.Yarin sabah gemim Amerika'ya gitmek üzere demir
alacak.Eger

> >istersen, seni de çaktirmadan gemiye alip saklayabilirim.Sana hem
yemek

> >getiririm hem de sana çok iyi bakarim." demis. Sarisin bakmis
kaybedecek

> >bir sey yok; belki de Amerika'ya gidip yeni bir baslangiç yaparim
umuduyla

> >denizcinin teklifini kabul etmis. O aksam denizci genç

> >onu gemiye almis

> >ve filikalardan birine saklamis.Her gece
sarisina üç sandviç ve bir

> >meyve getiriyormus, sonra da sabaha kadar sevisiyorlarmis.
Bir kaç gün

> >sonra, kaptan rutin kontrolleri sirasinda sarisina
rastlamis.Orada ne

> >aradigini sormus. Sarisin da "Ben bu gemideki denizcilerden
biriyle

> >anlastim. O bana her gün yemek getiriyor ve Amerika'ya
gitmemi sagliyor.

> >Ben de onun benimle sevismesine izin veriyorum." demis.
Kaptan, "Seninle

> >sevistigi kesin küçük hanim da .... "Bu
Kadiköy-Besiktas vapuru".